Βασικές πληροφορίες για τις οφειλές
Βασικές πληροφορίες για τις οφειλές
Το χρέος ή οφειλή αποτελεί το χρηματικό ποσό που ένα άτομο, μια επιχείρηση ή ένα νομικό πρόσωπο (πχ. εταιρεία) πρέπει να επιστρέψει σε κάποιον άλλο.
Οφειλέτης ονομάζεται αυτός που έχει οφειλές και είναι υπεύθυνος για την αποπληρωμή τους. Δανειστής ή πιστωτής λέγεται αυτός στον οποίο πρέπει να πληρωθεί το χρέος.
Εγγυητής είναι το πρόσωπο που έχει εγγυηθεί απέναντι στον πιστωτή να πληρώσει το χρέος, σε περίπτωση που δεν το πληρώνει ο οφειλέτης.
Κανένας άλλος δεν ευθύνεται για τα χρέη απέναντι στον πιστωτή εκτός από τον οφειλέτη και τον εγγυητή αν υπάρχει. Ο πιστωτής δεν μπορεί να απαιτήσει την πληρωμή του χρέους από τον/την σύζυγο, τα παιδιά ή άλλους συγγενείς του οφειλέτη. Εξαίρεση σε αυτό αποτελεί η περίπτωση θανάτου του οφειλέτη, για την οποία μπορείτε να μάθετε περισσότερα εδώ.
Το χρέος ονομάζεται ληξιπρόθεσμο όταν περάσει η προθεσμία πληρωμής του και δεν έχει εξοφληθεί. Το ληξιπρόθεσμο χρέος είναι πιθανό να επιβαρύνεται με τόκους υπερημερίας.
Η υποθήκη και η προσημείωση υποθήκης αποτελούν τρόπους, με τους οποίους ο πιστωτής εξασφαλίζει την πληρωμή του χρέους από τον οφειλέτη. Για παράδειγμα, όταν κάποιος παίρνει στεγαστικό δάνειο από την τράπεζα, εκείνη θα εγγράψει προσημείωση υποθήκης πάνω σε ακίνητο του δανειολήπτη. Σε περίπτωση ο οφειλέτης (δανειολήπτης) δεν πληρώσει το δάνειο, η τράπεζα θα βγάλει το ακίνητο σε πλειστηριασμό. Η προσημείωση υποθήκης σημαίνει ότι η τράπεζα θα έχει προτεραιότητα να λάβει το οφειλόμενο ποσό από τον πλειστηριασμό σε σχέση με τυχόν άλλους δανειστές του οφειλέτη που δεν έχουν εγγράψει προσημείωση υποθήκης πάνω στο συγκεκριμένο ακίνητο. Η προσημείωση υποθήκης εγγράφεται είτε με τη συναίνεση του οφειλέτη, είτε αναγκαστικά (πχ μετά από διαταγή πληρωμής).
Η κατάσχεση αποτελεί νομική ενέργεια του πιστωτή, με την οποία δεσμεύει ακίνητο του οφειλέτη πριν προχωρήσει σε πλειστηριασμό. Μετά την επιβολή της κατάσχεσης, ο οφειλέτης δεν μπορεί να μεταβιβάσει το ακίνητο που έχει κατασχεθεί. Εάν ο οφειλέτης δεν κάνει νομικές ενέργειες για να ακυρώσει την κατάσχεση ή αν αυτές οι ενέργειες αποτύχουν, τότε το ακίνητό του κατά πάσα πιθανότητα θα βγει σε πλειστηριασμό.
Είναι η νομική διαδικασία μέσω της οποίας ο πιστωτής δεσμεύει περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη που βρίσκεται στην κατοχή (στα χέρια) κάποιου τρίτου. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι τραπεζικές καταθέσεις. Η τράπεζα δηλαδή είναι ο τρίτος που έχει στην κατοχή του τα χρήματα του οφειλέτη. Οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να δηλώνουν έναν τραπεζικό τους λογαριασμό ως ακατάσχετο, για να διασφαλίσουν ότι το ποσό που υπάρχει στο συγκεκριμένο λογαριασμό δεν μπορεί να κατασχεθεί για τυχόν χρέη, τουλάχιστον μέχρι ένα ύψος.
Πλειστηριασμός είναι η διαδικασία μέσα από την οποία το ακίνητο του οφειλέτη που έχει κατασχεθεί μπορεί να περάσει στην ιδιοκτησία όποιου δώσει περισσότερα χρήματα για να το αποκτήσει. Οι πλειστηριασμοί γίνονται ηλεκτρονικά από συμβολαιογράφους. Οι ενδιαφερόμενοι να συμμετάσχουν στον πλειστηριασμό πρέπει να ακολουθήσουν ορισμένες διαδικασίες και στη συνέχεια να υποβάλουν τις προσφορές τους σχετικά με το ακίνητο που έχει βγει σε πλειστηριασμό. Όποιους προσφέρει τα περισσότερα χρήματα (υπερθεματιστής) θα είναι και ο νέος ιδιοκτήτης του περιουσιακού αυτού στοιχείου. Είναι σημαντικό οι καταναλωτές να γνωρίζουν ότι υπάρχουν περιθώρια για νομικές ενέργειες ακύρωσης του πλειστηριασμού, ακόμη και μετά την ολοκλήρωσή του.
Δυστυχώς ναι. Σε περίπτωση που βγει στον πλειστηριασμό για παράδειγμα ένα σπίτι που έχετε στο όνομά σας, αλλά το ποσό που θα δώσει ο υπερθεματιστής για να το αποκτήσει είναι μικρότερο από τα χρέη σας, τότε δυστυχώς συνεχίζετε να χρωστάτε το υπόλοιπο ποσό που έχει μείνει.
Τα βασικά είδη χρεών είναι δύο: αυτά που προέρχονται από το νόμο και αυτά που δημιουργούνται με ιδιωτική συμφωνία.
Τα χρέη που επιβάλλονται σύμφωνα με το νόμο είναι για παράδειγμα ο φόρος εισοδήματος, τα δημοτικά τέλη και οι ασφαλιστικές εισφορές.
Οφειλές που δημιουργούνται από ιδιωτικές συμφωνίες μπορούν να είναι μεταξύ άλλων:
- ενοίκιο (από τη σύμβαση μίσθωσης μεταξύ εκμισθωτή και μισθωτή)
- χρεώσεις ηλεκτρικού ρεύματος (από τη σύμβαση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος μεταξύ προμηθευτή και καταναλωτή)
- λογαριασμοί τηλεφώνου (από τη σύμβαση παροχής υπηρεσιών μεταξύ εταιρείας τηλεπικοινωνιών και καταναλωτή)
- δάνειο/πιστωτική κάρτα (από την αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη)
- δανεικά από φίλους/συγγενείς (ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει έστω προφορική συμφωνία μεταξύ οφειλέτη και δανειστή)
Όχι, κανείς δεν μπορεί να πάει φυλακή για χρέη σε ιδιώτες (πχ τράπεζες). Ποινή φυλάκισης προβλέπεται μόνο για χρέη προς το Δημόσιο και εφόσον αυτά ξεπερνούν αθροιστικά τις 100.000€. Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να έχει προηγηθεί ποινική δίωξη του οφειλέτη, να γίνει δίκη και να εκδοθεί καταδικαστική απόφαση.
Η παρούσα ιστοσελίδα αναπτύχθηκε στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος PEPPI
Επικοινωνία
Newsletter
Newsletters
Αφήστε μας το e-mail σας και εγγραφείτε στο newsletter μας.
